vrijdag, november 18, 2005

Wisseling van de wacht.

Deze week heeft de trainer van de Zaterdag, Wim Schenderling, afscheid genomen van ons.
De belangrijkste reden was zijn slechte gezondheid.
Dezelfde week hebben we een buitenlandse trainer aangenomen, Suleyman Ocak, met ondersteuning van L.Bronkhorst, die beiden hun sporen verdiend hebben bij VCS.
Wij wensen Suley en Len veel succes toe en natuurlijk veel punten.
De eerste training zit er inmiddels op en is naar tevredenheid verlopen.
Zaterdag de toppert thuis tegen UVS, die vorige week hun eerste punten verloren van HMSH.
Kunnen wij ook voor een stunt zorgen.
Belangrijkste zorgen zijn op dit moment, de sloot die weer erg hoog ligt.

Dit is de nieuwe trainer

maandag, november 07, 2005

VCS 2 - Loosduinen 7 3-2


Na de historische overwinning van vorige week uit Wanica, moesten we vandaag thuis aantreden tegen Loosduinen. In vergelijking met vorige week misten we Nico (die het eerste moest versterken) en Jorg die een weekendje ging filosoferen met wat studievrienden (lees : zuipen tot je moet kotsen). Ook Opa was nog niet van de partij, hij loopt nu op hakken dus dat komt allemaal goed binnen een paar weken, en ook Rajesh zit in de lappenmand. En BobM moest werken dus kon er ook niet bij zijn. Wel hadden we Mechmed in onze gelederen dus spelers zat.
In de eerste helft bleek al snel dat we veel sterker waren dan onze Peenbuikvrienden. Uit soms hele mooie combinaties werden kleine, grote en niet te missen kansen gecreëerd maar de ene na de andere kans werd bekwaam om zeep geholpen. Het massaal opgekomen publiek viel van de ene in de andere verbazing, hoeveel kansen heb je nodig om een doelpunt te maken vroeg men zich af. Een ongeschreven voetbalwet deed zich vervolgens gelden, het werd 0 – 1 nadat “Bollie” zoals die liefkozend werd genoemd door z’n medespelers, een rush van 76,4 meter mocht maken en vervolgens via wat klutsen de bal voor een slof van een peenbuiker wist te krijgen. En die verbaasde jongen dacht, jôh laat ik die bal maar gewoon in het netje schieten, 0 – 1 dus. Daarna nog een aantal kansen voor VCS, en een heel mooi hard schot van Ossie die richting kruising ging maar die bal goed gepareerd door de Loosduiner goalie.
In de rust spraken we af dat we de tactiek zouden wijzigen. Achterin 1 op 1 (veel verdedigers hadden we ook niet meer omdat Guus geblesseerd moest afhaken), de rest naar voren en Lsd vroegtijdig vastzetten. Dit wierp vrij snel vruchten af, Spoel maakte met z’n beschimmelde schoenen 1 – 1. Even hierna werd “Bollie” die nog moe was van die rush in de eerste helft, met rood van het veld gestuurd nadat hij een speler van VCS had geschopt, ja dat mag dus niet hè? Dus nu verder tegen 10 peenbuikers en de 2 – 1 liet niet lang op zich wachten, het was wederom Spoel die mooi voorbereidend werk van Bo, Björn, Deniz, Ossie, Kale, Mechmed, Schaap, John, de geschopte VCS-er en Jos (volgorde kan anders zijn) afrondde. Je zou denken dat je de wedstrijd dan lekker kunt uitspelen, maar het leek wel of ineens iedereen een doelpunt wilde gaan maken. Zodra iemand over de middenlijn was, werd er op het goal geschoten, of beter er werd getracht om een beetje richting doel te schieten, maar dat doel bleek toch erg klein te zijn. Loosduinen wist zelfs via een sporadische uitval de 2 – 2 te maken. Gelukkig wist wederom Spoel met z’n 3e doelpunt van de wedstrijd de eindstand op het scorebord te zetten, 3 – 2. Na afloop werden we nog getrakteerd op een bak lava en genoten we van de heerlijke warme douches! We hebben nu 9 punten uit 6 wedstrijden, een mooi gemiddelde! Volgende week het altijd lastige TAC’90 uit! Op naar het linker rijtje!
Rijff